Er is commotie ontstaan over het project ‘Internetrechter‘ van TC Tubantia, waarover ik eerder deze week schreef. Steen des aanstoots zijn de cadeaubonnen die mensen kunnen winnen met het voorspellen van het uiteindelijke vonnis dat een rechter velt in een rechtzaak. Het Openbaar Ministerie had aanvankelijk medewerking aan het project toegezegd, maar keert nu op zijn schreden terug. Het zou verwerpelijk zijn om prijzen uit te loven in het kader van een rechtzaak.  Maar je kan er ook anders tegenaan kijken: je geeft mensen een prikkel om zich eens goed te verdiepen in de rechtsgang.

De bedoeling van de Internetrechter is dat de deelnemers alle informatie over een rechtzaak bestuderen en vervolgens een serieuze voorspelling doen over het vonnis dat de rechter zal uitspreken. Daarom had TC Tubantia het OM gevraagd om het requisitoir van de officier van justitie, zodat de krant het op de site van de Internetrechter kon publiceren. Het OM had toegezegd dat te doen, maar zag er vanaf toen het over de prijsvraag hoorde.

“Burgers mogen ons inziens geen geld verdienen aan het leed van anderen die bij zo’n rechtszaak betrokken zijn. Dat is verwerpelijk”, aldus een woordvoerder van het OM donderdag in berichten op onder meer Telegraaf.nl en Volkskrant.nl.

Frank Timmers, rechtbankverslaggever van TC Tubantie en initiatiefnemer van de Internetrechter, meent dat de prijsvraag er juist voor zorgt dat niet allerlei kwetsende en kortzichtige reacties op de site verschijnen:  “Wie reageert volgens zijn wensen – Doodstraf! Levenslang! Stenigen! Het land uitsturen! – maakt geen schijn van kans, want hij of zij komt nooit in de buurt van het uiteindelijke vonnis.”

Volgens Timmers moeten de prijzen mensen stimuleren om zich te verdiepen in de rechtspraak: “Dat is best een – overigens heel bescheiden – beloning waard. De prijs toetst de kennis van onze wetregels. Ze exploiteert niet een achterliggend drama.”

Geld verdienen aan het leed van anderen klinkt inderdaad verwerpelijk. Maar mensen een prikkel geven om zich een serieus oordeel te vormen over een rechtzaak, klinkt al weer heel anders.

Intrigerende vragen: is het element van een prijsvraag gepast? Is een prijs noodzakelijk om mensen over de streep te trekken om mee te doen? Zou een andere prijs dan cadeaubonnen beter zijn?